در مصر کاشی ها با نقش های خاصی تولید می شوند

کاشی‌های انکاستیک بدنه‌های سفالی هستند که دارای نقشی هستند که در بالای کاشی فشرده می‌شوند و خاک رس مایع یا «لغزش» رنگی بسیار نازک در الگو ریخته می‌شود تا ظاهر نهایی را ایجاد کند و سپس پخته می‌شود.

کاشی‌های موزاییک در کاشی استخری ابتدا به صورت مکعب‌های کوچکی از سنگ‌های رنگی به نام تسره شروع شدند که به صورت جداگانه با دست چیده شدند تا نقش‌های هندسی یا یک تصویر کامل را به تصویر بکشند.

 در ساخت مدرن از خاک رس برای تشکیل تسری ها استفاده می شود، آنها را از قبل مرتب می کند و برای سهولت و سرعت نصب آنها را به شبکه متصل می کند.

قبل از جنگ جهانی دوم، کاشی چسبی کف آشپزخانه لعاب دار فشرده گرد و غباری که به صورت تجاری تولید می شد، ممکن بود تا هفتاد ساعت طول بکشد تا از ابتدا تا انتها تولید شود.

پیشرفت در اتوماسیون یک سیستم نوار نقاله ایجاد کرد که کاشی‌ها را از یک کوره تونلی عبور می‌داد، کاشی‌های نازک را تولید می‌کرد، لعاب یکنواخت را اعمال می‌کرد، آن‌ها را پخته، خنک می‌کرد و در کمتر از دو ساعت جعبه می‌کرد و به طور قابل‌توجهی هزینه را کاهش داد و در دسترس بودن را افزایش داد.

تنظیم کاشی آشپزخانه با گذشت زمان تغییر زیادی نکرده است.

کاشی ها را در آب خیس می کردند و در بستر ملات روی یک بستر جامد از آجر یا بتن می گذاشتند.

پس از سفت شدن، شکاف‌های بین کاشی‌ها یک ملات سیمانی خالص دریافت می‌کنند که گاهی اوقات با رنگ مشکی لامپ مخلوط می‌شود. 

در جاهایی که کف‌های کاشی الوند چوبی وجود داشت، جایی که کاشی مورد نظر بود، تخته‌ها برداشته می‌شدند و در بالای تیرچه‌های نگهدارنده قرار می‌گرفتند.

یک کاغذ قیر برای جدا کردن چوب از یک لایه زیرین بتن ریخته شده گذاشته شد.