لامپهای جدیدتر و محبوبتر حدود 25 تا 80 درصد انرژی کمتری نسبت به لامپهای رشتهای سنتی مصرف میکنند. اگر هر خانواده ای در ایالات متحده تنها یکی از لامپ شمعی سیدکو خود را با لامپ لامپ فلورسنت فشرده (CFL) با برچسب ENERGY STAR جایگزین کند، در کمتر از یک سال در انرژی لازم برای روشنایی بیش از 3 میلیون خانه صرفه جویی می کنیم. این مقدار انرژی نیز معادل جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه ای 800000 خودرو است.
توسعه های الکتریکی در اواخر قرن نوزدهم باعث گرایش به لامپ های گازی شد و تا سال 1911 تبدیل لامپ های گاز برای استفاده با برق لامپ آغاز شد. به زودی برق به سرعت جایگزین گاز برای اهداف کلی روشنایی شد. با این حال، در انگلستان و اروپا، گاز برای چندین سال بیشتر مورد استفاده گسترده قرار گرفت.
دیود ساطع کننده نور یا led6n1 (که با علامت اختصاری LED، در انگلیسی دیود ساطع نور نیز شناخته می شود) منبع نوری است که از یک ماده نیمه هادی با دو پایانه ساخته شده است.
این یک دیود پیوندی p-n است که هنگام روشن شدن نور از خود ساطع می کند.7 اگر ولتاژ مناسبی به پایانه ها اعمال شود، الکترون ها با سوراخ هایی در ناحیه اتصال p-n دستگاه دوباره ترکیب می شوند و انرژی به شکل فوتون آزاد می کنند. .
این اثر الکترولومینسانس نامیده می شود و رنگ نور تولید شده (که به انرژی فوتون های ساطع شده بستگی دارد) با عرض شکاف نواری نیمه هادی تعیین می شود. LED ها معمولا کوچک هستند (کمتر از 1 میلی متر مربع) و اجزای نوری را برای پیکربندی الگوی تشعشع به هم مرتبط می کنند.
اولین LED ها به عنوان اجزای الکترونیکی برای استفاده عملی در سال 1962 ساخته شدند و نور مادون قرمز با شدت کم ساطع کردند.
این LED های مادون قرمز هنوز هم به عنوان عناصر فرستنده در مدارهای کنترل از راه دور استفاده می شوند، مانند کنترل از راه دور که در طیف گسترده ای از لوازم الکترونیکی مصرفی استفاده می شود. اولین LED های نور مرئی نیز با شدت کم و محدود به طیف قرمز بودند. LED های مدرن می توانند طول موج های درون طیف مرئی، فرابنفش و مادون قرمز را پوشش دهند و به درخشندگی بسیار بالایی برسند.