در سال 1472، لئوناردو در انجمن صنفی نقاشان و مجسمه سازان فلورانس پذیرفته شد. در این زمان او هنوز برای Verrocchio کار می کرد. در این دوره استادش وروکیو سفارش نقاشی «تعمید مسیح» را دریافت کرد.
وروکیو به لئوناردو دستور داد تا چهره یکی از فرشتگان این نقاشی را در دفتر نقاشی حرفه ای بکشد.
این شخصیت فرشته ای به لطف تکنیک منحصر به فرد لئوناردو توجه زیادی را به خود جلب کرد که گفته می شود وروکیو به دلیل استعداد شاگردش نقاشی را متوقف کرده است.
از آنجایی که لئوناردو فرزند نامشروعی بود، به دلیل شرایط زمانه حق تحصیل در دانشگاه را نداشت، اما نقاشی های لئوناردو که از کودکی به نقاشی علاقه داشت، از توجه پدرش دور نماند و آنها را به آنها نشان داد.
استاد فلورانسی نقاشی و مجسمه سازی آندره آ دل وروکیو. وروکیو که نقاشی های لئوناردو را دوست داشت، او را شاگردی کرد.
لئوناردو در طول دوره کارآموزی خود در زمینه های مختلفی از جمله نقاشی، مجسمه سازی، معماری، هندسه، علوم طبیعی و موسیقی تجربه کسب کرد.
لئوناردو که بیشتر با مدل های موجود در کارگاه کار می کرد، روی طبیعت نیز کار می کرد. “منظره آرنو” او در سال 1473 اولین کار طراحی و طراحی او بود، اما “بشارت به مریم” در سال 1475 ثابت کرد که او در این زمینه تسلط داشته است.
در سال 1478، لئوناردو دستور تزیین محراب کلیسای کوچک سان برناردو در کاخ فلورانس، اولین اثر مهم او را دریافت کرد. با این حال، لئوناردو این نقاشی را کامل نکرد. به همین ترتیب، نقاشی محراب که «سنت هیرونیموس» را در سال 1480 به تصویر می‌کشد و سفارش‌های نقاشی با موضوع «ستایش مجیسترات» که برای صومعه سن دوناتو در اسکوپتو در سال 1481 ساخته شد، و همچنین تابلوی محراب برناردو کلیسای کوچک.
لئوناردو از یک سو تزیینات و لباس های مورد استفاده در مراسم و جشنواره های شهری خانواده اسفورزا را طراحی می کرد و از سوی دیگر به عنوان مهندس و معمار نظامی مشغول طراحی ساختمان ها، ماشین های پرنده و سلاح ها بود.
